کاتلیا بازی

هر اندازه هم که آدم از زن خسته شده باشد، و کامجویی از متفاوت‌ترین زنان هم به نظرش چون بقیه و بدون تازگی بیاید، لذتی تازه حس خواهد کرد اگر سر و کارش با زنی دشوار -یا به پندارش چنین- باشد که به‌ناچار برای دست یافتن به او، به رخدادی نامنتظر در رابطه‌شان نیاز بیابد، آن‌گونه که در نخستین‌بار با گل‌های کاتلیا برای سوان پیش آمد.

...

رفتارش عکس آنی بود که تا همان دیروز ویژه‌ی او بود و به نظر می‌رسید همواره از آنش باشد. تا این اندازه سودا در ما به شکل منشی گذرا و دگرگونه درمی‌آید که جای منش ما را می‌گیرد و نشانه‌های تا آن زمان ثابتی را که با آن‌ها خود می‌نمایانید منسوخ می‌کند!

...

آدم‌ها معمولا چنان برای ما بی‌اهمیت‌اند که وقتی بدین گونه رنج و شادی‌مان را به یکی از ایشان وابسته می‌کنیم می‌پنداریم که او از کائنات دیگری است، در هاله‌ای از شعر می‌زید، زندگی ما را به گستره‌ای آکنده از هیجان بدل می‌کند که در آن بیش و کم به ما نزدیک می‌شود. سوان نمی‌توانست بی‌دلشوره به این بیاندیشد که در سال‌هایی که می‌آمد اودت برای او چه حالتی می‌یافت.

در جستجوی زمان از دست رفته 1 - طرف خانه سوان - مارسل پروست