مهربانو لحن گیرایی داشت. مانند سیم تار با کوچکترین ضربهای که به قلبش میخورد به صدا در میآمد و ارتعاش آن مدتی در هوا میپیچید. یک چین کوچک روی پیشانی او فوری قیافهی بشاش و دلپسندش را غمزده و رقتانگیز میکرد.
چشمهایش - بزرگ علوی
داو آخر...
برچسب : نویسنده : flast-turne بازدید : 102