داو آخر

  درجه سرعت، تناسب مستقیم با شدت فراموشی دارد. از این معادله می توان به نتایج مشخصی رسید، مثلا این که دوران ما در اسارت دیو سرعت است و به همین دلیل این قدر آسان خود را فراموش می کند. حالا می خواهم عکس این گفته را بیان کنم: دوران ما گرایش شیفته واری به فراموش کردن خود دارد و برای این که این میل را عملی سازد، خود را به دست دیو سرعت می سپارد. زمان بر شتاب خود می افزاید تا به ما بفهماند که میل ندارد ما به یادش بیاوریم، زیرا از خود خسته است، بیزار است و می خواهد شعله کوچک و لرزان خاطره را خاموش کند. آهستگی - میلان کوندرا ,چرا,لذت,آهستگی,میان,رفته,است؟ ...ادامه مطلب

  عقلِ محجوب در حجاب ظلمت گناهان که دیگر عقل نیست، وهم است. از تو کبکی می سازد ابله که چون سر در برف های غفلت خویش فرو بردی، بینگاری که کسی نیز تو را نمی بیند: ... نَسُوا اللهَ فَاَنساهُم اَنفُسَهُم.     فتح خون - سید مرتضی آوینی قرآن کریم - سوره حشر - آیه 19        , ...ادامه مطلب